مشاهده کن
هاتای
تونل تیتوس وسپاسیانوس
این تونل که در سال ۲۰۱۴ در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو قرار گرفت، در سال ۶۹ پس از میلاد به دستور وسپاسیان، امپراتور روم در برابر تهدید سیل ها و آب گرفتگی ها ساخته شد. ساخت این تونل که دور شهر را احاطه می کرد و جهت جریان ها را تغییر می داد، توسط تیتوس جانشین و پسر وسپاسیان در سال ۸۱ پس از میلاد به پایان رسید. لژیون های رومی و بردگان در ساخت این تونل کار می کردند که تمامی آن در دل کوه کنده شده و ۱۳۸۰ متر طول، ۷ متر ارتفاع و ۶ متر عرض دارد. امروزه یک پل رومی تک قوسی بر روی تونل وجود دارد که از سنگ های بلوکی ساخته شده و امروزه هنوز قابل استفاده است.
مقبره های سنگی و غار گهواره
در نزدیکی تونل تیتوس است. علاوه بر مقبره های رومی ها گورهای متعلق به خانواده ها و خانوارها نیز در مقبره هایی که در دامنه های صخره ای کنده شده اند وجود دارد.
تکنه پینار (فلات باتی آیاز)
با راه آسفالت در۲۰ کیلومتری آنتاکیا بوده و ۱۷ کیلومتر از شهرستان سامانداغ فاصله دارد. در این روستای ییلاقی که تاریخ و طبیعت در آن در هم تنیده اند، محوطه های کمپ و مناطق پیک نیک سرشار از آب های خنک و بلورین وجود دارد و سبزیجات و میوه های بومی منطقه مدیترانه پرورش داده می شوند.
عمارت کلیه سوکولو محمد پاشا، پایاس
این مجموعه در سال ۱۵۷۴ توسط معمار سنان به دستور سوکولو محمد پاشا وزیر سلطان سلیمان قانونی ساخته شد. تشکیل شده از یک کاروانسرا، یک حمام برای زنان و مردان، یک مدرسه، یک مسجد و یک بزازستان ۴۵ حجره ای می باشد.
حیاط بزرگ کاروانسرا که مهم ترین سازه در مجموعه است، توسط اتاق های گنبد دار احاطه شده است که کاروان ها و مسافران شب را در آن می گذراندند.
آرسوز
آرسوز که بین رشته کوه آمانوس و دریای مدیترانه قرار دارد و علاوه بر زیبایی های طبیعی خود با ساحل ستون دار و مقبره های صخره ای راهبه و مکان های تاریخی شهر باستانی روسوس مطرح می باشد، مرکز تعطیلات و گردشگری است که برای دریای آن انتخاب می شود. به غیر از رستوران ها و مراکز تفریحی اطراف آن، یک مقصد تعطیلات ایده آل برای کوهپیمایی، پاراگلایدینگ، غواصی، گردشگری شکار و گردشگری ییلاق است.
کلیسای سنت پیر و سنت پل
ساخت کلیسای ارتدوکس در خیابان حریت در آنتاکیا که به عنوان شهری است که سه دین آسمانی با هم همراه می شوند، شناخته می شود، از دهه ۱۸۶۰ آغاز شد اما در زمین لرزه سال ۱۸۷۲ به شدت آسیب دید و ویران شد. این کلیسا که در سال ۱۹۰۰ برای عبادت افتتاح شد، طرحی مستطیل شکل دارد. کلیسا که حیاط آن توسط ایوان ها احاطه شده است، امروزه برای عبادت باز است.
حربیه (دافنه)
حربیه که در ناحیه دفنه هاتای قرار دارد توسط یک راه ۸ کیلومتری به آنتاکیا متصل است. این آبشارها که وارد رودخانه «عاصی» می شوند، در دوران باستان به نام های کاستالیا، پالاس و سارامانا نامگذاری شده اند.
از یافته های به دست آمده در تحقیقات باستان شناسی فهمیده می شود که این منطقه از سال 4500 تا 3000 پیش از میلاد به عنوان محل زندگی مورد استفاده قرار گرفته است. در دوران هلنیستی و رومی، همچون امروز، ثروتمندان بزرگ عمارت ها و ویلاهای بزرگی ساختند تا به عنوان یک استراحتگاه بین راه در دوران باستان مورد استفاده قرار دهند. سلیوکوس نیکاتور یکم، یکی از ژنرال های اسکندر کبیر، زمانی که آنتاکیا را تأسیس کرد، این منطقه را نیز مرمت کرد.
بر اساس افسانه آپولو و دافنه، اعتقاد بر این است که آبشار حربیه همان جایی است که زمانیکه دافنه، پری دریایی از آپولون فرار کرد، تبدیل به درخت برگ بو شد و این آبشار اشک دافنه است که امروزه هنوز با هیجان جریان دارد.
سامانداغ، چولیک
شهرستان سمنداغ شهری باستانی است که توسط سلوکوس یکم در دشتی تأسیس شده است که رود «عاصی» به آن جان داده و کوه کل داغی (کاسیوس) و کوه موسی داغی دریای مدیترانه را در آغوش گرفته اند. در منطقه سکونتگاه های غاری وجود دارد که قدمت آن به عصر پالئولیتیک برمی گردد. به ویژه با تونل تیتوس و مقبره های صخره ای ذکر شده است. ساحل سامانداغ-چولیک که یکی از طولانی ترین سواحل جهان به طول ۱۴ کیلومتر است، یکی از نقاط تخم ریزی لاک پشت های دریایی (Caretta Caretta) است.
سامانداغ، موساآغاجی (درخت موسی)
این شهر در دهکده حیدیربی شهرستان سامانداغ هاتای واقع شده است. بر اساس افسانه، حضرت خضر و حضرت موسی که در ساحل سامانداغ با هم ملاقات کردند، با هم از کوه بالا می روند. هنگامی که به نقطه ای می رسند که این درخت قرار دارد، موسی عصای خود را در زمین فرو می کند و خم می شود و آب می نوشد. وقتی برمیگردد و نگاه می کند، می بیند که عصا تبدیل به نهال شده و سبز شده است. در میان مردم اعتقاد بر این است که نهال که از آب حیات جان گرفته است، در طول هزاران سال رشد کرده و به آنچه امروز است تبدیل شده است.
موزه باستان شناسی هاتای
در جریان حفاری های انجام شده در آنتاکیا در سال های ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۹، یافته هایی که بیشتر آن ها به دوره روم برمی گردد، غنا و عظمت شهر را آشکار کرد. بسیاری از آثار، از جمله مجموعه غنی از آثار موزاییک کشف شده به ویژه در طول حفاری در آنتاکیا، حربیه و سامانداغ، هم اکنون در حدود ۲۰ موزه در سراسر جهان نگهداری شده و یا به نمایش گذاشته شده اند، از جمله موزه باستان شناسی هاتای، و همچنین موزه هنر دانشگاه پرینستون (ایالات متحده آمریکا)، موزه ورسستر (ایالات متحده آمریکا)، لوور (فرانسه).
موزه باستان شناسی هاتای که در سال ۱۹۳۹ پس از شروع به کار جمع آوری آثار در یک مکان به پایان رسید، در ۲۳ ژوئیه ۱۹۴۸ به روی بازدیدکنندگان باز گردید.
از آنجاییکه ساختمان موزه موجود نیازهای را برآورده نمی کرد و به منظور به نمایش گذاشتن بهتر مجموعه غنی; موزه باستان شناسی جدیدی در هاتای ساخته شد و موزه جدید در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۴ افتتاح شد. موزه باستان شناسی هاتای با افتتاح ساختمان جدید خود به موزه ای تبدیل شده است که بزرگترین منطقه نمایشگاه موزاییک در جهان را در خود جای داده است.
آثاری که بزرگترین مجموعه موزاییک جهان محسوب می شوند، در محوطه ای به مساحت ۳۵۰۰ متر مربع به نمایش گذاشته شده اند. ساختمان موزه، دارای محوطه نمایشگاهی به مساحت 10700 متر مربع در نه موضوع مختلف شامل ماقبل تاریخ، فرهنگ پارینه سنگی (احیای غار سه دهنه)، فرهنگ آموک (آثار تپه دشت آمیک)، دوره هلنیستی (تأسیس آنتاکیا)، دوره روم (موزاییک ها)، فرهنگ شهر مردگان(لحد ها)، دوره بیزانس (موزاییک ها)، ادیان و هاتای قرون وسطی، تاریخ باستان شناسی هاتای، حفاری ها/ نمایشگاه های فعلی می باشد.
اوزون چارشی (بازار دراز)
این بازار تاریخی متشکل از بخش های زیادی در مرکز آنتاکیا است که در خدمت مردمی بوده است که قرن ها در این شهر زندگی می کرده اند. در درون خود دارای سرا ها، حمام ها، مساجد، درختان تاریخی و سازه های تاریخی است. در بازار سراها و بزازستان های زیادی از جمله سرای کورشونلو، سرای سیدیکلی، سرای سوکولو وجود دارد. حمام جیندی، حمام ساکا، حمام میدان و ینی حمام، حمام های تاریخی هستند که هنوز هم فعالیت می کنند.
کلیسای سنت پیر (موزه یادبود)
کلیسای سنت پیر که «اولین کلیسای مسیحیت» محسوب می شود، در جاده آنتاکیا-ریحانلی، در دامنه غربی کوه استاوریس (کوه صلیب یا کوه حبیب نجار) قرار دارد که امتداد کوه حبیب نجار است و در شرق شهر قرار دارد. این ساختمان که زمانی غاری طبیعی بود و با ضمائمی به کلیسا تبدیل شد، در قرن های ۱۲ و ۱۳ با ساخت ضمائم بر روی نمای جلویی آن دارای سبک گوتیک گردید. این کلیسا در سال ۲۰۱۱ در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
سنت پیر، یکی از ۱۲ حواریون حضرت عیسی، بین سال های ۲۹ تا ۴۰ بعد از میلاد به آنتاکیا آمد و اولین نشست مذهبی خود را در غار کلیسای سنت پیر برگزار کرد. اعتقاد بر این است که سنت پیر جایی بود که او برای اولین بار در آن موعظه می کرد و جماعت در غار برای اولین بار «مسیحی» (کریستوس) نامیده می شدند. به همین دلیل کلیسای سنت پیر به عنوان اولین کلیسای مسیحیت شناخته می شود.
اعتقاد بر این است که سنت پیر جایی بود که او برای اولین بار در آن موعظه می کرد و جماعت در غار برای اولین بار «مسیحی» (کریستوس) نامیده می شدند. کلیسای سنت پیر (سنت پیترز) توسط پاپ پل ششم «محل زیارت» اعلام شد. گردش در این کلیسا چشم اندازی که از شهر مدرن ارائه می دهد و هر ساله در این کلیسا در ۲۹ ژوئن آیینی توسط کلیسای کاتولیک برگزار می شود.
بقایای موزاییک های متعلق به قرن های ۴ و ۵ در کف غار قرار دارد. در کلیسا همچنین محراب، مجسمه مرمری کوچکی از سنت پیر در طاقچه، آب مقدس و همینطور تونلی برای مردم تا بتوانند در جریان حمله مخفیانه دور شوند. اعتقاد بر این است که سنت پیر جایی بود که او برای اولین بار در آن موعظه می کرد و جماعت در غار برای اولین بار «مسیحی» (کریستوس) نامیده می شدند. هر ساله هزاران گردشگر محلی و خارجی از کلیسای سنت پیر بازدید می کنند.
مسجد جامع آنتاکیا
مسجد جامع که قدیمی ترین و بزرگترین مساجد آنتاکیا است، سازه ای از عمارت کلیه متشکل از سازه هایی مانند مدرسه ها، شادروان ها ، آبنما ها، عمارت ها و مغازه ها است که در دوره های مختلف در بخش مرکزی آنتاکیا، استان هاتای ساخته شده اند. تاریخ دقیق ساخت مسجد نامشخص است. قدیمی ترین اطلاعاتی که در این زمینه قابل تشخیص است تاریخ ۶۷۰ (۱۲۷۱) موجود در کتیه منبر است و متعلق به دوره ای است که مملوک سلطان بایبارس یکم بر این شهر تسلط داشت.
مسجد حبیب نجار
مسجد حبیب نجار در سال ۶۳۸ ساخته شد که آنتاکیا تحت سلطه اعراب مسلمان بود. این مسجد اولین مسجد آناتولی و جمهوری ترکیه نیز محسوب می شود. مسجد که در خیابان کورتولوش قرار دارد، نام یک شخص اهل آنتاکیا را بر خود دارد که برای اولین بار به حواریون عیسی مسیح ایمان آورد.
این مسجد در زمان بایبارس حاکم مملوک به جای معبدی قدیمی ساخته شده است. در گوشه شمال شرقی مسجد، ۴ متر زیر زمین، مقبره های حبیب نجار و شمعون صفا، و در ورودی هم مقبره جان و پاولوس قرار دارد. اطراف آن توسط اتاق های مدرسه احاطه شده است. شادروان موجود در حیاط مسجد اثر قرن ۱۹ میلادی است.
کنیسه (آنتاکیا)
تخمین زده می شود که ساختمانی که جامعه یهودی آنتاکیا از آن استفاده می کند در سال ۱۷۰۰ ساخته شده است. جامعه یهودیت در تعطیلات مذهبی یهودیان و روزهای مهم مراسم هایی برگزار می کنند. کنیسه برای عبادت مذهبی باز است. نسخه خطی تورات که در کنیسه وجود دارد، ۵۰۰ سال سن دارد.
خانه ها و خیابان های قدیمی آنتاکیا
خانه های آنتاکیا که خیابان های باریک خود را شکل می دهند و به این خیابان ها را جان می بخشند، که معمولاً معماری تک طبقه یا دو طبقه ای است که در آن اتاق ها با دیوارهای سنگی بلند در اطراف حیاط ردیف شده اند، انعکاس دهنده شیوه زندگی، سنت ها و آداب و رسوم مردم می باشد. خانه ها به شکلی است که ارتباط چندانی با خیابان ها ندارند؛ از سنگ و خشت و چوب ساخته شده اند.
بیشتر خانه ها دارای حیاط های بزرگ، استخرها، چاه های آب، درختان میوه و باغچه هایی هستند که با گل تزئین شده اند. در این خانه ها که قدمت ساخت آن ها به ۲ قرن می رسد؛ تزئین و طرز کار به سبک معماری آناتولی دیده می شود.
کلیسای کاتولیک
این کلیسا که در خیابان کورتولوش در مرکز شهر آنتاکیا قرار دارد، در قرن ۱۹ میلادی با مجوز ویژه اخذ شده از سلطان عثمانی با تبدیل یک خانه قدیمی آنتاکیا به کلیسا، برای عبادت باز شد. این منطقه مثلث مدارا را تشکیل می دهد که در آن مسجد، کنیسه و کلیسا قرار داشته و در آنتاکیا چارچوب ایمان نیز نامیده می شود. این کلیسا سابقه ۶۰۰ ساله دارد.
روستای وکیفلی
وکیفلی، تنها روستای ارمنی ترکیه در فاصله ۴ کیلومتری شهرستان سامانداغ هاتای نیز یکی از روستاهای تولیدکننده محصولات ارگانیک در ترکیه است. باغ های سبز روستا که در کوهپایه های کوه کل داغی و کوه موساداغی گسترده شده و بوی شکوفه های پرتقال، بازدیدکنندگان را مجذوب خود می کند. کل روستا از شهروندان ترک ارمنی تبار تشکیل شده است.
روستای وکیفلی با محصولاتی مانند شراب، مربا و روغن زیتون اورگانیک، راکی بوغما ساخته شده از انجیر و لیکور ساخته شده از میوه مورت شناخته شده است. هر ساله در کریسمس، عید پاک و عروج مریم به عرش با مراسم مذهبی به سنت های خود ادامه می دهند.
